Podwójne życie Weroniki

Pierwszy film Krzysztofa Kieślowskiego oraz scenarzysty Krzysztofa Piesiewicza w polsko-francuskiej koprodukcji jest kontynuacją metafizycznego nurtu w twórczości reżysera. Dwie dziewczyny o tym samym imieniu, Polka i Francuzka, urodzone tego samego dnia, choć się nie znają, podświadomie wiedzą o swoim istnieniu. Podwójną rolę Weroniki/Véronique zagrała Irène Jacob. Kamera na początku towarzyszy mieszkającej w Krakowie, rozpoczynającej właśnie karierę chórzystce, która niespodziewanie umiera podczas pierwszego występu. Następnie widzowie poznają drugą z kobiet, która nagle zaczyna doświadczać uczucia utraty kogoś bliskiego. Jej wybory kierowane są w znacznej mierze intuicją, jakby korzystała z doświadczeń życiowych innej osoby. Intrygująca narracja rodzi pytania, czy w jakiś sposób ich drogi kiedyś się przecięły oraz jaka relacja łączyła obie kobiety. Wyjątkową atmosferę filmu tworzą również wyróżniające się ciepłą barwą zdjęcia Sławomira Idziaka oraz muzyka autorstwa wybitnego polskiego kompozytora – Zbigniewa Preisnera.

O reżyserze:

Krzysztof Kieślowski (1941-1996) – uznany na świecie reżyser, karierę zaczynał jako dokumentalista. Zaliczany do generacji autorów tzw. kina moralnego niepokoju, którzy pod koniec lat 70. zapragnęli skierować swoje kamery bliżej rzeczywistości, aby za pomocą ekranowej fikcji opowiadać o prawdziwych postaciach i realnych problemach. W centrum kina Kieślowskiego znajdował się człowiek, jego wybory etyczne i egzystencjalne problemy. Pod koniec lat 80. zrealizował unikalny telewizyjny cykl „Dekalog”, będący próbą współczesnej interpretacji dziesięciu przykazań, podstawowych zasad etycznych, które uformowały kulturę chrześcijaństwa oraz judaizmu. Jego stałym współpracownikiem, z którym napisał większość scenariuszy, był adwokat Krzysztof Piesiewicz. W późnym etapie twórczości reżyser zainteresowany był metafizyką, co widoczne jest zwłaszcza w jego filmach zrealizowanych w latach 90. we Francji: „Podwójnym życiu Weroniki” oraz w tryptyku „Trzy kolory: Niebieski, Biały, Czerwony”, nawiązującym symbolicznie do kolorów francuskiej flagi.

Najważniejsze filmy:

• 1957 „Pętla”
• 1958 „Pożegnania”
• 1962 „Jak być kochaną”
• 1964 „Rękopis znaleziony w Saragossie”
• 1966 „Szyfry”
• 1973 „Sanatorium pod Klepsydrą”
• 1988 „Niezwykła podróż Baltazara Kobera”

Opracował Mikołaj Góralik